W poprzednim artykule starałem się pokazać czym w ogóle jest uzależnienie i dlaczego się ono pojawia. Ok, można pomyśleć, ale co z tym zrobić? To, że coś już wiem jak jest to jedno, ale co z tym zrobić? Uzależnienia mają różne oblicza, choć korzeń jest generalnie w wielu wypadkach ten sam, czyli ucieczka od emocji…
Znacie taki widok. Idziesz ulicą, widzisz faceta w poszarpanych ciuchach, z ogromną brodą, brudnego i śmierdzącego. Pierwsza myśl jaka Ci przychodzi: uzależniony. I chyba każdy z nas w swoim życiu spotkał się z osobą uzależnioną. Ale uzależnieni żyją obok nas, jako ludzie poukładani, mający wyprasowane koszule itd. Czy to znaczy, że każdy jest uzależniony? Nie!…
Świat w którym żyjemy pozostaje dla nas z jednej strony miły i przyjemny, mamy tak wiele możliwości czuć radość, sprawiać sobie przyjemności i odczuwać szczęście typu: kino, basen, zakupy, wycieczki itp., ale z drugiej strony pozostaje dla nas niezwykle okrutny i twardy, momentalnie nas oceniając. Przez takie trudności w wielu osobach może powstawać zranienie, złość…
Każdy z nas jest inny, nie ma co do tego wątpliwości. Nieraz zastanawiamy się jak rodzice wychowują dzieci. Niby od jednych rodziców, niby wychowywanie w taki sam sposób, a zupełnie inaczej się zachowują: jeden zupełnie grzeczny, wzór, drugi urwis szukający guza, a trzeci to jeszcze marzyciel nieumiejący nawet ugotować wody, czwarty zaś nie do opisania.…
Przywarą człowieka jest fakt, że każdy może oceniać drugiego człowieka, czy to w myślach czy to w słowach. Nadajemy im wówczas jakąś wartość, czy to osobom czy wydarzeniom bądź rzeczom. Dziś dość często, jako ludzie patrzymy na zło: ten lekarz zrobił błąd, ten ksiądz źle się prowadzi, ta nauczycielka coś złego powiedziała, wszyscy są źli.…
Tolerancja. Dziś to bardzo popularne słowo. Wykorzystywane w każdym aspekcie życia: politycznym, społecznym, religijnym. Wszyscy chcą tolerancji dla siebie. Czym jest ta tolerancja? Tolerancja to umiejętność współżycia ze sobą nawzajem. Tolerancja to umiejętność zrozumienia siebie i drugiego człowieka. To poszanowanie inności drugiego człowieka. I nie chodzi tu o pobłażliwość dla drugiego człowieka czy przesadną wyrozumiałość…
Kiedy myślę o niedzieli kojarzy mi się utopijna wizja: rodzina spędzająca razem czas, wychodząca na rowery latem, czy zimą na sanki, grająca wspólnie w domu w planszówki, jedząca niedzielny obiad, a po południu śmiejąca się także przed tv z komedii rodzinnej. Rodzina, która spędza czas wspólnie. Niedziela ma właśnie taki wymiar, jeden z wielu, ale…